Sürekli düşünüyorum neden ben bu işin bu kadar çığrından çıkmasına izin verdim diye. Kendime kızıyorum neden daha önce almadım ipleri elime, neden daha önce düzeltmedim bu durumu diye. Şimdi acaba çok mu geç oldu? Verilmesi gereken çoo..k kilo var şimdi.
Çoğumuz diyoruz bunu kendimize, çoğumuz kendimize kızıyoruz işler bu hale geldiği için. Ama durum bu değil mi? Olan oldu.. Peki şimdi nolucak?
Eğer şimdi yapmazsam, bir sene sonra kendime daha da çok kızmayacak mıyım? Neden bekledin diye? Eğer şimdi bu gidişata bir dur demezsem, bir daha ne zaman diyeceğim? Gerçekten uygun bir zaman var mı başlamak için? Diyet yapmaya hazır olmak diye bir şey var mı cidden? Ne zaman olursa olsun zorlanmayacak mıyım zaten? O zaman neden şimdi olmasın? Neden şimdi başlamayayım? Neden şimdi o zaman olmasın?
Eğer ertelemeye devam edersem, hiç bir zaman kurtulamayacağım.. O yüzden başladım.
Daha fazla kendime, 'aman veremiyorum zaten' demeyi reddediyorum.
Daha fazla kendime 'üç beş kilo verir, gene bırakırım ben diyeti' demeyi reddediyorum.
Daha fazla 'ben de böyleymişim napalım yani' demeyi reddediyorum.
Ve bir şey yapıyorum.. Şu son 2 haftadır kendimle gurur duyuyorum! Çünkü bir şeyler değişti.. Ve bu değişen şeyler beni değiştirecek.. Ben istediğim şeyleri elde edeceğim ve hiçbir şey daha lezzetli olmayacak. Çünkü kendimi iyi hissedeceğim.
Benim de artık öncesi-sonrası resimlerini görüp imrendiğim insanlardan biri olmam hiç bir engel yok. Her gün biraz daha yaklaşacağım.. Evet belki bir yıl sürecek.. Evet çok uzun sürecek.. Ama her gün beni daha mutlu bir insan yapıyor. Bunu bile bile şimdi ben nasıl geri döneyim? Dönemem tabi ki! Siz de dönmeyin.. Biz beraber çıktık bu yola, ve beraber yolun sonunda buluşacağız :)
Pelin.
Uzun ince bir yoldayim,gidiyorum gündüz gece,gündüz gece...Asik Veysel
YanıtlaSilYanliz degilsin,degilsiniz,degiliz....
Iyiki bu ise karar vermissiniz.
çok teşekkür ederiz.. evet yol uzun ama umuyoruz ki bu yolun sonuna varacağız :)
Sil